Είναι αγάπη αυτή η καταιγίδα;
θα πω ανάγκη, λες ηλιαχτίδα
μήπως σε θέλω, το μυαλό μπουρδέλο
καίει τις μάσκες, φύσα τις στάχτες

μα όσο και να παιδεύτηκα
με λογική κι αν σκέφτηκα
νομίζω πως το βράδυ σ' ονειρεύτηκα

πάλι σε χάνω, λέω να πεθάνω
χαζογελάω, πως το παρακάνω
κι είπα αντέχω, είπα πως δε σ' έχω
σπάω τη γυάλα, φύγαμε γι' άλλα

μα όσο και να παιδεύτηκα ...

μάταιος κόσμος, μέσα του περνάμε
θα πω φοβάμαι, θα πεις νικάμε"