Μια παλιά παλιά φυσαρμόνικα
μου χαρίσαν τα παιδιά,
άκου πώς φυσά, άκου πώς μιλά,
άκου, σου χαμογελά.

Και σιγά - σιγά πέφτει η σκοτεινιά
και σωπαίνουν τα παιδιά,
άκου την παλιά φυσαρμόνικα
πώς φυσά, πώς μιλά, πώς γελά.

Χάδια στα μαλλιά, δάκρυα και φιλιά,
λόγια αγάπης μυστικά γίνανε πουλιά
πέταξαν ψηλά, γίναν άστρα φωτεινά

Μια παλιά παλιά φυσαρμόνικα
μου χαρίσαν τα παιδιά,
άκου πώς φυσά, άκου πώς μιλά,
άκου, σου χαμογελά.

Και σιγά - σιγά πέφτει η σκοτεινιά
και σωπαίνουν τα παιδιά,
άκου την παλιά φυσαρμόνικα
πώς φυσά, πώς μιλά, πώς γελά.