Sara:
Ένα ταξίδι σε γριφώδες καλντερίμι
στιγμές που άκριτα επικρατεί η δίνη
Στα μάτια σε κοιτώ, όχι δεν είναι αυτό
γιατί προσπάθησες να φτάσουμε εδώ;και
Φοβάμαι αυτό το παζλ ν’ ακουμπήσω
τα κομμάτια του αιχμηρά, διάπυρα για να τ’ αγγίξω
μα σήμερα οι νότες με γυρνάνε πίσω
μυστηριώδες κράμα να εξερευνήσω
Έρωτας, χημεία, ρομάντζο, συναστρία
ριψοκίνδυνο παιχνίδι που δε δέχεται αστοχία
μία έλξη ενός εύθραυστου κορμιού
πρώτος γρίφος στο κηνύγι του κρυμμένου θησαυρού
ασ’ το ξίφος
Πού στο διάολο τραβάμε ούτε θες να κουβεντιάζεις
σ’ αγαπώ πανάθεμά με και το πάτωμα κοιτάζεις
πώς να δω από την άλλη όταν πάντα βρίσκω τοίχο
δεν τόλμησα να φύγω, αντίο
Μου ζητάς με μανία την ουτοπία
κοιτώ με φοβία, μου γνέφεις αστεία
δαγκώνεις τα χείλη, κοιτάς το ποτό
μια ανάσα, ένα χρόνο να μείνει αυτό
Ναι, πάμε να ζήσουμε κείνο που χτίσαμε
στα χέρια κράτα με και τώρα γδύσε με
φίλα με, νιώσε με κι έπειτα πνίξε με
Μόνο μη φύγεις πριν ξυπνήσουμε
για να μπορώ να το πω κι ας βουτώ στο κενό
να μπορώ να πειστώ για ένα λεπτό
πως εσύ κι εγώ το όνειρο το χτίσαμε
πως εσύ κι εγώ το όνειρο το ζήσαμε

Nikolein:
Μικρές στιγμές μέσα στο μικρόκοσμό μας
ο χρόνος έφτιαξε ουλές στο μέτωπό μας
διεκδικώντας χώρο από το φευγιό μας
ανακαλύψαμε την επαφή μες στο εγώ μας
Πόσο φτάσαμε στην αλήθεια;
τα μάτια σου ο λόγος που άναψε η σπίθα
γαλήνια η ύπαρξη σου, δεν έγινε συνήθεια
ανοίγει ορίζοντα όταν τα βλέπω ίδια
Τα όνειρά μου δεν ελέγχονται
ό,τι μπαίνει ανάμεσά τους εύκολα το ερωτεύονται
είσαι κομμάτι απ’ αυτά πόσο σε γεύονται
έλα κοντά μου, εδώ όλα επιτρέπονται
Γυμνά τα λόγια μου επάνω στο κορμί σου
γδύσου, η ηδονή μου έγινε ηδονή σου
στο άγγιγμά σου νιώθω τόσο τη σιωπή σου
και η ανάσα σου με ταξιδεύει στην αυγή σου
Επιθυμίες μέσα σε κυκλοθυμίες
στον έρωτα δε χωράνε οι ερμηνείες
σταμάτα να μου λες γι’ ανούσιες φοβίες
όταν μπροστά στο πάθος καταργούμε τις ευθείες
Οι εραστές πεθαίνουν το ξημέρωμα
αλλάζουν πρόσωπα, αλλάζουνε μορφές
φαντάζει άσχημο το τέλος και ξενέρωμα
μα αυτό που ζήσαμε δε φτάνει για δύο ζωές