Βογγάει ο πόνος σαν βοριάς
στην έρημη καρδιά μου,
μέσ' στο βαρύ φθινόπωρο
κυλούν τα δάκρυά μου.

Βλέπω τον χρόνο να περνά,
μα εγώ δεν βρίσκω γιατρειά.

Τύχη σκληρή με δίκασες
τα πεύκα να κοιτάζω
και κάθε ώρα που περνά
βαριά να αναστενάζω.

Βλέπω τον χρόνο να περνά,
μα εγώ δεν βρίσκω γιατρειά.

Δώσ' μου το φάρμακο γιατρέ
χάρη θα στο ζητήσω
να φύγω απ' τα βάσανα
κι απ' την ζωή να σβήσω.

Βλέπω τον χρόνο να περνά,
μα εγώ δεν βρίσκω γιατρειά.