Ώσπου να ζω θα σε γλεντώ,
Κρήτη λεβεντογέννα,
γιατί με τα τραγούδια σου,
μεγάλωσες και ’μένα.

Να ζω αλάργω φαίνεται,
μου ’χει γραμμένο η μοίρα,
μα η τριχιά μου ’σκονεται,
οντέ δ’ακούσω λύρα.