Την αγέλαστη πλάση καλέ μου
στάσου να τη σπείρουμε μαζί,
η σπορά των παιδιών μας να μοιάσει
ίδιο γέλιο και κλάμα στη γη.

Τούτη γη να ξεκουράσω
κάθισα και τραγουδώ
κι ήπια για να ξεδιψάσω
με το Χάροντα νερό.

Μας προσμένει η αγάπη καλέ μου
και το φως στα χέρια της κρατεί,
την καρδιά μας ας κάνουμε πέτρα
θα φωτίσει για μας η αυγή.