Σήμερα το φεγγάρι φωτίστηκε παράξενα
στην ανατολή του ήτανε μαύρο,
στο μεσουράνημα του βούρκωσε,
στη δύση του έκλαιγε κόκκινο δάκρυ.

Κι ως έπεφτε το φως
πάνω στ’ άψυχα σώματα των παλικαριών
έκανε παιχνιδίσματα στ’ ανακατωμένα μαλλιά τους.

Ύστερα προχώρησε χαϊδεύοντας τα μάτια τους
κι όταν είδε πως μάταια προσπαθούσε να τα κάνει ν’ ανοίξουν.
χάθηκε μαυρισμένο πίσω από τα κυπαρίσσια.

Κι όπως το σκοτάδι ξεσκίζονταν
από το θρόισμα των φύλλων του κυπαρισσιού
θαρρείς κι άκουγες διακόσια στόματα.
θαρρείς κι άκουγες διακόσια σκιρτήματα καρδιάς
σ’ ένα πρωτόγνωρο παραπονεμένο μίλημα.