Στο παράθυρό σου, φως μου,
μια στιγμή όταν θα βγεις,
σβήνει ο ήλιος, το φεγγάρι
και το άστρο της αυγής.

Έβγα, πέρδικά μου,
έβγα για να σβήσεις τη φωτιά,
που μου άναψε στα στήθη
μια μονάχα σου ματιά.

Στη μανούλα σου θε να 'ρθω,
αύριο για να της πω,
ταίρι μου πως θα σε κάνω,
γιατί φως μου σ' αγαπώ.

Σκλάβος σου εγώ θα γίνω,
χώμα για να με πατάς,
φτάνει να σε βλέπω νύφη,
δίπλα μου να περπατάς.

Θα σε ντύσω στα χρυσάφια,
στα διαμάντια, στα φλουριά,
για να σκάσουν οι εχθροί μας
γύρω σ' όλα τα χωριά.

Δεν τα θέλω τα προικιά σου,
πες της μάνας σου εσύ,
θέλω μόνον την καρδιά σου,
αχ, αγάπη μου χρυσή.