Στη βροχή να περνάς μοναχή,
σκοτεινές οι ματιές,
τόσος κόσμος, τόσος πόνος,
τόση θλίψη στις καρδιές.

Ψάχνουν για αγάπη, κρύβουν το δάκρυ
και τραγουδάει μες στην ψυχή τους
ένας καημός, πως ν’ αντέξουν πως.

Κυριακές να γυρνάς το πρωί
με μια άδεια ζωή,
ποιο αστέρι θα σου φέρει
στην καρδιά σου μια ευχή.

Ψάχνεις για αγάπη, κρύβεις το δάκρυ
και τραγουδάει μες στην ψυχή σου
ένας καημός, πως ν’ αντέξεις πως.