Σου 'χει λάχει, Μανωλάκη,
ν' αγαπάς το Ελενάκι
κι αυτό να μη σ' αγαπάει
και με άλλον να γλεντάει.

Αν δε σου 'λαχε, θα λάχει,
μπέσα αυτή ποτέ δε θα 'χει,
όσο κι αν σε αγαπάει,
πάντοτε θα σε γελάει.

Την καλύτερη να λάχει,
καρδιοχτύπι πάντα θα 'χει,
μια φορά θα σ' αγαπάγει,
δυο κρυφά θα σου το σκάει.

Στο καλό να μη σου λάχει,
να μην έχεις, ρε, συνάχι,
εύκολα μπορεί να μπλέξεις,
δύσκολα για να ξεμπλέξεις.