Είμαστε άλλοι όπως όλοι.
Μες στην ίδια την πόλη...
Οι “μικροί” κι οι “μεγάλοι”.
Διαλεγμένοι ρόλοι.

Είμαστε άλλοι όπως όλοι.
Σαν αντίθετοι πόλοι...
Με τραβάς – Σε τραβάω,
και δεν ξέρω πού πάω.
Ούτε ξέρει κανείς.


Ποιος κρατάει το πιόνι;
Ποιος για ‘μάς μετανιώνει;
Η παρτίδα τελειώνει,
και ξανά απ’ την αρχή.

Τελικά, τι μας σώνει
και δε μένουμε μόνοι;
Ποιος θεός αθωώνει
όποιον δεν πειθαρχεί;


Είμαστε άδειοι και ίδιοι.
Στο μακρύ μας ταξίδι...
Τριγυρνάμε σαν Κάποιοι.
Κουρασμένοι ήδη.

Είμαστε άδειοι και ίδιοι.
Κι έτσι πάει το παιχνίδι...
Σε κερδίζω – Σε χάνω.
Δεν μπορώ παραπάνω
απ’ αυτό που μπορείς.