Μη με ρωτάς, αν σ' αγαπώ, τσαχπίνα μου,
έμορφη Ταμπουριώτισσά μου,
παρά μου δίνεις βάσανα, μανούλα μου, καημούς
και ντέρτια μέσα στην καρδιά μου.

Δε θέλω να σκοτίζεσαι, τσαχπίνα μου
και πια να μη στεναχωριέσαι,
μόνον εσένα αγαπώ, καμωματού, μικρούλα μου
και μην παραπονιέσαι.

Να ξεύρεις ότι θα 'ρθω πια, τσαχπίνα μου,
μες στα Ταμπούρια, βρε μικρή μου,
για να σε κάνω ταίρι μου, να σε χαρώ,
παντοτινή να γίνεις πια δική μου.