Έφυγε η άνοιξη
κι ήρθε καλοκαίρι
κι ακόμα δεν εφάνηκε
το δικό μου ταίρι.

Αχ, πίκρες και καημοί
αχ κι αναστεναγμοί.

Έχασα τον ήλιο μου
κι έσβησε η χαρά μου
και σκοτάδι σκέπασε
μαύρο την καρδιά μου.

Αχ, πίκρες και καημοί
αχ κι αναστεναγμοί.

Κρίμα την αγάπη μου
που σου είχα δώσει,
όλα μου τα όνειρα
τα ‘χεις φαρμακώσει.

Αχ, πίκρες και καημοί
αχ κι αναστεναγμοί.