Τη ζωή μου μετράω με χαμένες γιορτές
Κι όλο κάτι ζητάω που δε βρίσκω ποτέ
Κι ήρθες σαν καταιγίδα σαν γλυκιά προσευχή
Μες στα μάτια σου είδα ό,τι είχα ευχηθεί

Έτοιμη ήμουν για όλα για χαρές ολικές
Δε μου έφερες δώρα, μόνο νύχτες λευκές
Και ο κόσμος γιορτάζει μα δε νιώθω χαρά
Και λοιπόν τι με νοιάζει! ποια γιορτή μ’ αφορά!

Δε θέλω να ακούω τραγούδια για αγάπη
Δεν ήσουν ο πρίγκιπας κι εγώ η Χιονάτη
Δεν θέλω να λέω πως μες στη ζωή μου
Ήσουν η πιο όμορφη χαμένη γιορτή μου

Όσο λιγότερο ξέρεις τι ‘ναι αυτό που ζητάς
Τόσο παράφορα θέλεις να τ’ αποκτήσεις μεμιάς
Και ο κόσμος γιορτάζει μα δε νιώθω χαρά
Η ζωή μου ρημάζει, ποια γιορτή μ’ αφορά!