Βουνά που είσαστε ψηλά
πάρτε κι εμένανε κοντά,
βαρέθηκα να κατοικώ
μ’ ανθρώπους δίχως μπέσα,
το άδικο και την ψευτιά
στη κοινωνία μέσα.

Πάρτε με επάνω ψηλά βουνά
για θα με φάνε οι πίκρες,
βαρέθηκα για να πονώ
και να περνώ με λύπες.

Βουνά που είσαστε ψηλά
πάρτε κι εμένανε κοντά,
καλύτερα μονάχος μου
σ’ ερημωμένους τόπους
να μη φοβάμαι τ’ άδικο
και τους κακούς ανθρώπους.

Πάρτε με επάνω ψηλά βουνά
για θα με φάνε οι πίκρες,
βαρέθηκα για να πονώ
και να περνώ με λύπες.