Σου στέλνω με τα νυχτοπούλια
την καληνύχτα μου,
είναι βγαλμένη απ’ την καρδιά μου
κι από τα στήθια μου.

Αφού το έγραψε η μοίρα
να ζούμε χωριστά,
με τρώει ο πόνος και λιώνω μόνος
αγάπη μου γλυκιά.

Σου στέλνω ακόμα με τ’ αηδόνια
και δυο γλυκά φιλιά,
θέλω γλυκά να σε κοιμήσουν
με μια γλυκιά λαλιά.

Αφού το έγραψε η μοίρα
να ζούμε χωριστά,
με τρώει ο πόνος και λιώνω μόνος
αγάπη μου γλυκιά.

Και το πρωί θα σε ξυπνήσει
το περιστέρι μου,
σου φέρνει γράμμα που ‘ναι γραμμένο
από το χέρι μου.

Αφού το έγραψε η μοίρα
να ζούμε χωριστά,
με τρώει ο πόνος και λιώνω μόνος
αγάπη μου γλυκιά.