Για ποια όνειρα μου λες
για ποιες νύχτες μαγικές,
πάνε εκείνες οι εποχές
που φτάναμε στ’ αστέρια.

Δεν κατάλαβες καλά
στην αγάπη μαχαιριά,
έχει πέσει τελικά
απ’ τα δικά σου χέρια.

Περασμένα μεγαλεία
σαν τα σκουριασμένα πλοία,
τα όνειρα μας ξεχασμένα πια.
Περασμένα μεγαλεία
η αγάπη κι η λατρεία
σαν τη στάχτη που άφησε η φωτιά.

Για ποιον έρωτα μου λες
για ποιες όμορφες στιγμές
όλα πέρασαν στο χθες
γίναμε αναμνήσεις

Κι αφού τίποτα δε ζει
τι να ζούμε πια μαζί,
ποια προσχήματα μπορείς
ακόμα να κρατήσεις κρατείς,

Περασμένα μεγαλεία
σαν τα σκουριασμένα πλοία,
τα όνειρα μας ξεχασμένα πια.
Περασμένα μεγαλεία
η αγάπη κι η λατρεία
σαν τη στάχτη που άφησε η φωτιά.