Ξέχασες όσα μου είπες σ’ αγαπώ,
όλα τα ξέχασες
κι όσα ζήσαμε στον άνεμο σκορπάς.

Έφυγες απ’ τη ζωή μου έτσι απλά
και με προσπέρασες
και στα τηλέφωνα σαν ξένο μου μιλάς.

Άλλαξες ζωή,
ότι ζητούσες από μένα πάντα το ‘χες,
θα το θυμηθείς
πως σαν κι εμένα δεν σ’ αγάπησε κανείς.

Αχ και να μπορούσα να ‘ρχομαι κρυφά τις νύχτες
να σου ψιθυρίζω πως ακόμα σ’ αγαπώ.
Να σε βλέπω που κοιμάσαι, να ξεχνάω τις πίκρες
να ‘ρχομαι σαν όνειρο στη σκέψη σου να ζω.

Έκαψες τα όνειρα μου δίχως αφορμή
και πέταξες
χωρίς μια λέξη σε μια ξένη αγκαλιά.

Άλλαξες ζωή,
ότι ζητούσες από μένα πάντα το ‘χες,
θα το θυμηθείς
πως σαν κι εμένα δεν σ’ αγάπησε κανείς.

Αχ και να μπορούσα να ‘ρχομαι κρυφά τις νύχτες
να σου ψιθυρίζω πως ακόμα σ’ αγαπώ.
Να σε βλέπω που κοιμάσαι, να ξεχνάω τις πίκρες
να ‘ρχομαι σαν όνειρο στη σκέψη σου να ζω.