Λοιπόν, άκου πως έχουνε τα πράγματα
και βλέπουμε ρε μάγκα στην πορεία τι θα γίνει.
Ποδήλατο δεν θέλαμε κι αυτή η ζωή μας έκανε
αντί κουρσάρα να’ χουμε πατίνι.

Τα μπλέξαμε τα μπούτια μας
τα κείνα και τα τούτα μας
και μπήκαμε με φόρα στην οθόνη.
Τους γείτονες τρελάναμε
σαλάτα που τα κάναμε
και φάγαμε του έρωτα τη σκόνη.

Και σίριαλ αν μοιάζουν οι ζωές μας
σαν κάμερα η καρδιά τραβάει ακόμη.

Εγώ, αυτή, ο εραστής της κι όλοι οι άλλοι
για κοίτα πώς χωρέσαμε σ’ ένα κανάλι.
Εγώ, αυτός όλο το σόι του και σια
μπλεχτήκαμε μαζί στην ίδια ιστορία.

Λοιπόν, άκου τι γίνεται
τον κόμπο που δεν λύνεται
τον κόβουνε οι άνθρωποι και φτάνει.
Μα εμείς που δεν τον κόψαμε
την γκόμενα στριμώξαμε
μαζί με τα σεντόνια στο ντιβάνι.

Χρωστούσαμε τα νοίκια μας
κι αν κλείσαμε τα σπίτια μας
θα φταίει που’ χε θέματα η κεραία.
Και πάνω στα μπαλκόνια μας
τα φάγαμε τα χρόνια μας
γυρεύοντας ρευστό αντί για θέα.

Και σίριαλ αν μοιάζουν οι ζωές μας
καμιά φορά αυτά είναι τα ωραία.

Εγώ, αυτή, ο εραστής της κι όλοι οι άλλοι
για κοίτα πώς χωρέσαμε σ’ ένα κανάλι.
Εγώ, αυτός όλο το σόι του και σια
μπλεχτήκαμε μαζί στην ίδια ιστορία.

Και άμα λάχει θα στο λέω κάθε μέρα
πως είναι, μάγκα μου, όλα λόγια του αέρα.