Μας την έσκασες, βρε Γιάννη,
με το άσπρο το φλιτζάνι,
τα γεμάτα εκουνούσες,
τις εξάρες μας κολλούσες.

Γιάννη, άλλαξε τα ζάρια,
να μην έχομε ζαράρια
και σε πήραμε χαμπάρι
που μας άλλαξες το ζάρι.

Πρόσεξε να μη σε πιάσω,
γιατί αμέσως θα στα σπάσω.
Για κορόιδα, ρε, μας παίρνεις
κι ολοένα μας τη φέρνεις;

Με αυτά που μας σκαρώνεις
από μας δεν τη γλιτώνεις,
για σπαθί θα μας τα πάρεις
ή αλλιώς θα μας ρεφάρεις.

Γεια σου Ρίτα, μάγκισσα!