Γύρνα ξανά στην αγκαλιά
να δει η καρδιά μια ξαστεριά.
Διώξε τον πόνο ξέχνα το χρόνο
που έχει σπείρει η συμφορά.

Φέξε σαν άστρο
κι εγώ σαν κάστρο
θα σου προσφέρω
τη σιγουριά.

Της μοναξιάς η παγωνιά
μου έφερε τη βαρυχειμωνιά
Σε περιμένω και αγναντεύω
μέρα και νύχτα καρτερικά.

Σε κάποια άκρη
που ‘σταζε δάκρυ,
ν’ ανθίσει τώρα
μια λεμονιά.