Για τους αστέρας όλες μιλούνε,
ως και στον ύπνο τους παραμιλούνε,
για τους αστέρας όλες ψοφάνε,
όποιος κι αν έρθει παν' να τον φάνε.

Τον Μπίλι Φρίτσι, τον διπλαρώσαν,
όταν μας ήρθε τον ξελιγώσαν,
αχ, η Λιλίκα και η Τιτίκα
κι αυτές τρελάθηκαν για τον Μοχίτα.

Για τους αστέρας τον νου τους χάνουν,
κανέναν άλλονε δε λογαριάζουν,
με τους αστέρας, ρε, τι τραβούμε,
αχ, οι τσαχπίνες γι' αυτούς ψοφούνε.

Και τον Νοβάρο τονε ποθούνε,
αχ, οι κακούργες για να τον δούνε
κι αυτός αν έρθει μες στην Αθήνα
θα τρέξουν, βάι, βάι, με τη ντουζίνα.