|
Στίχοι: Ελένη Ασημακοπούλου
Μουσική: Χρήστος Γιαννόπουλος
Μια εικόνα, μία νότα,
μια σκέψη απ' τα παλιά τριγυρνά,
μια φιγούρα που την πόρτα
έρχεται και μου χτυπά ξαφνικά.
Σα να μου λέει έλα κοντά, το άγγιγμά μου νοιώσε
και κάνει κρύο απόψε.
Είναι ο χρόνος, είναι ο πόνος,
είναι ένα παρελθόν που σιγοκαίει.
Είναι τα λόγια και τα ρολόγια
και το μυαλό που δε φρενάρει και μου φταίει.
Το τραγούδι που μιλάει για 'κείνον
κι η μουσική που κλαίει.
Μια αλήθεια, μια συνήθεια,
δυναμώνει η βροχή μοναχή,
προκαλώ τις εμμονές μου
και κερνάω τους δαίμονές μου με ψυχή.
Κι' όλο μου λένε δώσε
και κάνει κρύο απόψε.
Είναι ο χρόνος, είναι ο πόνος,
είναι ένα παρελθόν που σιγοκαίει.
Είναι τα λόγια και τα ρολόγια
και το μυαλό που δε φρενάρει και μου φταίει.
Το τραγούδι που μιλάει για 'κείνον
κι η μουσική που κλαίει.
Συνείδηση μου
μη μιλάς, κάνω παιχνίδι κόψε
και κάνει κρύο απόψε.
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 682 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| |  | | | |  |
|