Εγώ αφήνω τον καιρό μου να περνά
σαν το καράβι που δεν παίρνει επιβάτες
και το μυαλό μου διαρκώς στριφογυρνά
σε δυο σου λόγια που δεν έπρεπε να τα ‘πες.

Πόσο πόνεσα, πόσο έκλαψα
για σένανε και κλαίω,
τα δυο λόγια σου πυρκαγιά
και την καρδούλα μου τη καίω.

Εγώ αφήνω τον καιρό μου να περνά
χωρίς να νιώθω ούτε πόνο ούτε θλίψη,
μα τα δυο λόγια σου εκείνα τα πικρά
απ’ το μυαλό μου μια στιγμή δεν έχουν λείψει.

Πόσο πόνεσα, πόσο έκλαψα
για σένανε και κλαίω,
τα δυο λόγια σου πυρκαγιά
και την καρδούλα μου τη καίω.