Πάρε με νύχτα, πάρε με
να νυχτοσεριανίσω,
μήπως γελάσω την καρδιά
κι απ’ της αγάπης τη φωτιά
τη ψευτονταγιαντίσω.

Θα βγω στα κέντρα παγανιά
να πιω να βρω τη λησμονιά,
εκεί που κάποτε μαζί
πίναμε αγάπη και κρασί.

Πάρε με νύχτα, πάρε με
στην αγκαλιά σου πάλι,
μήπως γελάσω την καρδιά
και ψευτοσβήσω τη φωτιά
μες στου πιοτού τη ζάλη.

Θα βγω στα κέντρα παγανιά
να πιω να βρω τη λησμονιά,
εκεί που κάποτε μαζί
πίναμε αγάπη και κρασί.