Θα σου φτιάξω ένα τραγούδι
που να λέει για πουλιά
για τον Πάρη που θα πάρει
την Ελένη απ’ τ’ αργαλειά.

Το τραγούδι μου θα έχει
σώμα και βαθιά ψυχή
των αγίων αμαρτίες
του φονιά την προσευχή.

Και μια νύχτα που κοιμάσαι θα ’ρθω πάλι να στο πω
μα εσύ δεν με λυπάσαι τόσο που σε αγαπώ
και παρέα με αλήτες κάθε νύχτα ξαγρυπνώ.

Θα σου γράψω ένα τραγούδι
με αγάπη και σιωπή
να το πάρει ο αέρας
ένα βράδυ να στο πει.

Θα σου γράψω δυο στιχάκια
με τ’ αμίλητο νερό
σαν πουλάκι που έχω χρόνια
λαβωμένο το φτερό.

Και μια νύχτα που κοιμάσαι θα ’ρθω πάλι να στο
πω μα εσύ δεν με λυπάσαι τόσο που σε αγαπώ
και παρέα με τη νύχτα κάθε νύχτα ξαγρυπνώ.