Canto 1
Ήτανε οχτώ εννιά,
φτιάχναν δυο ομάδες
και τις Κυριακάδες
παίζαν στο στενό.

Ref 1
Βούιζε η γειτονιά, απ' το φωνοκόπι,
μπίσταγε το τόπι ως τον ουρανό.

Canto 2
Μείναν ύστερα δυο τρεις,
σμίγανε ανάρια,
τα πικρά τα βράδια,
της μουντής βροχής.

Ref 2
Το διαλάγανε νωρίς, με τα μάτια κάτου,
με τα βάσανά του μίλαγε ο καθείς .

Canto 3
Ήτανε οχτώ εννιά κι ένας έχει μείνει,
λιώνει στο καμίνι ,
της μικρής ζωής.

Ref 3
Μα στην ίδια γειτονιά, πάλι φωνοκόπι,
πίσω απ' το τόπι της χρυσής ζωής.