Θα ‘ρθω κάτω στο Πασαλιμάνι
να σε βγάλω κούκλα μου γλυκιά σεργιάνι.
Κι αν τυχόν η μάνα σου φωνάζει
μη μου βάζεις στην καρδιά μαράζι,
άστην να χτυπιέται και ν’ αναστενάζει.

Όσοι αλήθεια ξέρουν ν’ αγαπάνε
ούτε στο γκρεμό μπροστά δεν σταματάνε.
Μη μ’ αφήσεις πάλι να ‘μαι μόνος
μπρος στον έρωτα μας τι είναι ο πόνος
κι ας γκρινιάζει η μάνα σου που λέει ο λόγος.

Θα ‘ρθω κάτω στο Πασαλιμάνι
έλα απόψε φως μου μπουζουκοσεργιάνι.
Κι αν δε έρθεις πια να σε γλεντήσω
μόνος μου θα πάω να μεθύσω
και στα σκαλοπάτια σου θα ξενυχτίσω.