Ένα παλιοτέφτερο
με σκισμένα φύλλα
βρήκα στα μπαούλα σου
άπονη ζωή.

Κι έγραφε για όνειρα
που ‘μειναν στη μέση
κι άνθρωπους που πίστευαν
κι έχουν προδοθεί.

Ένα παλιοτέφτερο
τα ίδια και τα ίδια,
άνθρωποι που μίλαγαν
μόνο για ταξίδια.

Λίγος ο παράδεισος
κι άδικη η καρδιά σου
δεν τον μοίρασες σωστά
άπονη ζωή.

Χίμαιρα μας πέρασες
στα σκισμένα φύλλα
κι άλλοι ταξιδεύουνε
στη δική μας γη.

Ένα παλιοτέφτερο
τα ίδια και τα ίδια,
άνθρωποι που μίλαγαν
μόνο για ταξίδια.