Κι όταν λιώσουν τα πτώματα
και σβησθούν παραπτώματα
των μετρίων καμώματα
θα θαυμάζω εκ βαθέων
Του Διαβάζω αναγνώσματα
θα διαβάζω όλο χάρη

Κι ούτε γκρίνιες
αιτήματα
«Τηρηθήτω προσχήματα»

Κι ούτε ποιος και ποιανής
ποιας στεριάς γηγενής
Όλ’ ανθίζουν τα πλάσματα
στα κρεβάτια ποιας γης
Όλα κράζουν αλάνθαστα
να σταθείς να τα δεις
τα λαθραία πονήματα
μιας μεγάλης στιγμής

Κι ούτε ποιος και ποιανής
Θα `χουν λιώσει τα κόκαλα
πόσο μάλλον οι σάρκες
Θα `χω αλλάξει εμπνευστή
πόσο μάλλον εραστή
Και ποιος ζει ποιος σκοτίσθηκε
αν θα είσαι γραμμένος
Και ποιος λιώνει ποιος πόνεσε
αν τους έχεις γραμμένους