Ο πατέρας μου ο πετεινός
Η μητέρα μου το φίδι
Εκπαίδευσαν τα μάτια μου
Στη μαρμάρινη σιωπή
Το πρόσωπό μου γυάλινο
Χίλια κομμάτια θραύσματα ενωμένα
Η έλξη για το όμοιο με ωθεί
Μια ζωηρή αντανάκλαση να ερωτευθώ

Σήμερα
Είμαι μελαγχολικός
Στριμωγμένος
Στη βρόμικη γωνία της βιτρίνας
Ξεντύνομαι βιαστικά
Το πουκάμισο της ημέρας
Πέφτω σε λήθαργο
Έναν αιώνα για να κοιμηθώ

Κι όταν κάποτε ακίνητο
Παγωμένο με βρουν
Θα πουν :

Του τελευταίου βασιλίσκου το φιλί
Ήταν θανατηφόρο
Αυτοκτόνησε
Φιλώντας με πάθος
Τον καθρέφτη