Φτάνει προσεχώς και στην πόλη σας
το τρένο του τρόμου στο εποχικό λούνα παρκ
αλέθει μασάει φωνές μες στη νύχτα
μες στα άγια Χριστούγεννα
ο Θεός είναι μεγάλος
οι νεκροί πολλοί
– μη φοβηθείς

δεν έχουν Θεό
κι αν πεις για τα αγάλματα, δεν έχουν το Θεό τους
κοιτάζουν τη φρίκη κατάματα με μάτια βγαλμένα
επιμένουν φρουρούν ερείπια σε κυνηγούν ρημαγμένα, τρέχουν όλο τρέχουν
στη λεωφόρο των κιόνων, στο ανάκτορο
στο πεδίο του Διοκλητιανού, στην κοιλάδα των τάφων, σπαράγματα λευκά ασβεστόλιθου
βανδαλισμένες προτομές, παμπάλαιες επιγραφές θρυμματισμένες,
στο ναό του Βαάλ

η βασίλισσα Ζηνοβία ατενίζει για τελευταία φορά την Ταδμόρ
ντύνεται αργά τα ακριβά της κοσμήματα
διαδήματα με πολύτιμους λίθους
από τα καραβάνια της ερήμου, τις οάσεις της Ανατολής
σε λίγο σε θριαμβευτική πομπή
θα συρθεί στον θάνατο αμίλητη
περήφανη, ζωντανή
δεμένη στην άμαξα του Αυρηλιανού
με χρυσές αλυσίδες