Έτσι όπως
κάθεσαι στην ασβεστόπετρα με τη γαλάζια
κορδέλα στα χέρια
και σε δροσίζει μελτεμιασμένος ο γρέγος
που φυσάει τα μαλλιά σου στα μάτια
και φλυαρείς με τη φίλη σου λεπτομέρειες
των διακοπών
και πιάνεις το φόρεμα με τα γόνατα
μη δω πιο βαθιά,
μου `ρχεται να σου γλείψω τις γάμπες
και τις παλάμες των ποδιών
να σ’ αποκεφαλίσω
και να βάλω
την τσούχτρα
του κεφαλιού σου
ασπίδα
κατά
των Οσμάνων
και του Πασά.