Προσέξτε, θα παραπατήσει ο σχοινοβάτης.
Θα του πέσει το σακί που κουβαλάει στον ώμο
Και θα γεμίσει ο τόπος μουσική.
Τα ηλιοτρόπια δε θα'ναι, πλέον, τα ρολόγια μας
Ούτε το ποίημα η βάρκα μας για το φεγγάρι.
Η μουσική απλώνει και τραβιέται,
Σαν την παλίρροια και την άμπωτη,
Και τότε φαίνονται φθαρμένα παιδικά παιχνίδια.
Η μουσική κρεμάει στα δέντρα τις φωνές μας
Σα να'ναι των πολύχρωμων χαρταετών τα ράκη.
Γι αυτό σας προειδοποιούμε:
"Μην ομιλείτε εις τον σχοινοβάτην".