Χάθηκε η ψυχή σου στο τέλος των ευχών
και ξαναζούμε στην ώρα των σκιών.

Γύρω από μένα πάλι αυτά που είχα ξεχάσει,
αυτά που το μυαλό μου τώρα χρόνια είχε ησυχάσει
και να τα αποφύγω πάλι κουράγιο θέλει
η απόσταση μικρή δεν ξανανιώθω σαν κουρέλι.
Και μη μου λες, κόψε τις συμβουλές
εσύ καλέ μου φίλε που το καλό μου μόνο θες
εσένα που έβλεπα στα χέρια μου να κλαις
όταν τριγύρω σου χόρευαν μονάχα οι σκιές.

Τώρα τι θες με σηκωμένο το κεφάλι
εσύ που ζεις γι’ αυτό που φτύνουνε οι άλλοι
εκείνο το κομμάτι της ζωής που περισσεύει
σε σένα ταιριάζει και σε όποιον ζητιανεύει.

Αυτή τη λίγη χαρά μπροστά σ’ έναν καθρέφτη
μια δόση αλήθειας στα λόγια ενός ψεύτη
και είναι αργά, κοίτα δίπλα τη σκιά
παραμονεύει να σου κλέψει τη χαρά.

Με μια κουβέντα ή με ένα νόημα απ’ τα μάτια
κι αυτό που θες το `χασες τώρα έγινε κομμάτια
μα εσύ εκεί ξανά να το παλεύεις
να σου χτυπούν τα χέρια και να χορεύεις.

Όλοι εκείνοι που διάλεξες να `ναι πάλι κοντά σου
να σε νιώσουνε θες και ν’ ακούσουν τα όνειρά σου.
Μα πρέπει ηλίθιε να μάθεις ότι φταις
που υπάρχουν τριγύρω μας ακόμα οι σκιές.

Χάθηκε η ψυχή σου στο τέλος των ευχών
και ξαναζούμε στην ώρα των σκιών.

Χαμένη υπόθεση μου λες πως είναι το όνειρό μου,
πως θα μου βγει ξινό που κάνω το δικό μου
που ζω, φωνάζω, πονάω και αγαπάω
που στέκομαι απέναντι κι αν θέλω πάω.

Ταξίδι μακρινό με την ψυχή μου οδηγό,
έτσι όπως έμαθα να κάνω μόνο εγώ
και από εκεί ψηλά να σε βλέπω καθαρά
και να `σαι ακίνδυνη για μένα εσύ σκιά.

Γιατί έχει φως και λάμπει τόσο ο ουρανός,
ο μεγαλύτερος για σένανε εχθρός,
αφού αιώνες τώρα μια κατάρα κουβαλάς
μες στο σκοτάδι να `σαι μόνη να πονάς.
Και αφού έτσι θες, μείνε πάντα στο σκοτάδι
να σέρνεσαι ύπουλα και να εκδικείσαι κάθε βράδυ
αυτούς που κάνουν ένα βήμα για να σωθούν,
αυτούς που κατάφεραν πάλι να ονειρευτούν.
Καινούρια αρχή και μια ζωή στο φως,
έτσι όπως έφτιαξε για όλους ο Θεός.
Μα οι σκιές μένουν ακόμα ζωντανές
και δε μιλάς λες κι είναι αυτό που θες.
Μα βρες κουράγιο και πρέπει να ξεχάσεις,
γύρνα σελίδα το τέλος να διαβάσεις,
το παραμύθι αυτό με τις σκιές.
πρέπει να τελειώσει χωρίς πια τις ευχές.