Ὅπως οἱ φιλάργυροι
θαυμάζουνε τὰ χρήματά τους φυλαγμένα σὲ κάποιο κρυφὸ συρτάρι,
ἔτσι κι ἐμεῖς ὅταν μᾶς ἀφήσουνε μοναχούς,
τρέχουμε νὰ ξανακοιτάξουμε τὸν ἀκριβὸ θησαυρό μας,
τὴ ζωή μας, ποὺ διάβηκε καὶ διαβαίνει.