| |
Το φεγγάρι δυο όνειρα τρελά
και μια χάρη να σε πάρω αγκαλιά.
Τόσα χρόνια με τυλίγει η μοναξιά
και αυτά τα φώτα σε τραβάνε μακριά.
Μια θάλασσα πλατιά
τα κύματα με πέρνουν
Δυο νεκρά πουλιά
στο στρώμα μου σωπαίνουν
Είσαι εσύ η βροχή
και 'γω είμαι το χιόνι
Χτυπάς πολύ εσύ
μα το κρύο σε παγώνει.
Είναι η ζωή μου μια ανάσα μικρή
Θέλω να είσαι η πιο γλυκιά μου πνοή
Όσο θα είμαι κοντά σου εγώ
θα 'μαι ένα στιχάκι που θα λέμε και οι δυο
Η νότα της καρδιάς σου είναι ακόμα σβηστή
Τρέχει η ζωή σου, πίσω μένεις εσύ
Ακούμπα στο φεγγάρι μια πληγή ανοιχτή
Τα όνειρά σου είναι μια άδεια γιορτή.
Το φεγγάρι δυο όνειρα τρελά
και μια χάρη να σε πάρω αγκαλιά.
Τόσα χρόνια με τυλίγει η μοναξιά
και αυτά τα φώτα σε τραβάνε μακριά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
