| |
Συγνώμη ζωή, συγνώμη χρόνε μοίρα ριζικό
Που σας παράκουσα
Και παρακάλαγα να με γυρίσετε και πάλι πίσω
Πίσω σ εκείνη που μ αγαπούσε και τη λάτρευα
Που την ποθούσα και με πλήγωνε
Και τώρα να μαι εδώ στο τότε που ζητούσα
Αν ήξερα πως τόσο πόνο μου φυλούσε
Δεν θα στο ζήταγα ζωη τέτοιο μαρτύριο
Και τελικά σαν δίκιο να χει εκείνος
Ο παππούς κάτω στο λιμάνι
Που ένα βράδυ με βρήκε μεθυσμένο
Και μου είπε
Πως ότι κι αν συμβεί μη γυρίσεις το κεφάλι
Όσο κι αν πονάς μη λυγίσεις
Αν νικήσεις θα σαι πάντα ζωντανός
Αν σε ρίξει θα γυρνάς παντου νεκρός
Μα τώρα ξέρω μοίρα
Πως από πριν το γνώριζες πως θα μαφήσει
Πως από πριν το γνωριζες αυτό που θα ζητούσα
Και το χατήρι μου κανες και ας πονούσα
Γιατί τώρα ξέρω, τώρα σκλήρυνα κι ήμερεψα
Και πιότερο δεν θέλω άλλο να μείνω
Ας γίνει όπως έγινε και τότε
Μετανιωμένος στο ζητώ να επιστρέψω
Απ της κλεψύδρας τη σχισμή χρόνε να πέσω
Σ αυτό το μαύρο μέλλον που όμως δεν πονά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
