| |
Σ’ένα δωμάτιο τεκέ
ξημερωμένη η νύχτα
που’χει στο χέρι το βαλέ
στο στόμά της το ναργιλέ
και στην καρδιά ρουφήχτρα.
Κι απ’της ψυχής μου το λεκέ
κι από του νου το θειάφι
καθάρισα όλο το μπλέ
να μη με βλέπεις ουρανέ
όλα να πάνε στράφι.
Παίζω στη τζόγα σου κι εγώ
δυο πράσινες ελπίδες...
Μα είναι ώρες που ριγώ
φοβούμενος πως θα πνιγώ
σ’αντείδωλου ρυτίδες.
Ξυπόλητος σαν τριγυρνώ
με τα γυαλιά σπασμένα
μήτε που νιώθω απ’τον καπνό
μήτ’αναπνέω ή πονώ...
....Δεν είμαι για εμένα...
Σ’ένα δωμάτιο τεκέ
αν τύχει και σιμώσεις...
μοναδικέ μου εαυτέ
πόθε της μοίρας μου γραφτέ...
Πέρνα κι ας μη με νιώσεις...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
