| |
Μια νύχτα
σε συνάντησα παρά θίν’ αλός, συνέλεγες χειροκροτήματα
από ένα κοινό περίεργο, ιχθύων και γλάρων...
Η ετυμηγορία των λόγων τους ρυτίδωνε
την ανεμελιά των θάμνων,
Επιδαψίλευαν επαίνους με άρρητους φθόγγους
αμφίσημους και μυστικούς
και η ακροθαλασσιά φλυαρούσε –φλυαρούσε
Ένα ρίγος με συνεπήρε
ακούγοντας τη θύελλα των βρυχηθμών
που εγκυμονούσε η αστάθεια των σημαινομένων
καλυμμένη από την ύπουλη γαλήνη της επιφάνειας...
Τότε σα να κατάλαβα sub specie aeternitatis
την εκρηκτική ροή του λόγου σου
πίσω από το παραπέτασμα της σιωπής
και βαθμιαία υποχωρώντας
αφομοιώθηκα από την γαλήνη του τοπίου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
