| |
Στην κλωστή που ενώνει
τους δυο κόσμους
ισορροπώ επικίνδυνα
διχως την βοήθεια
των μεστωμένων σταχυών
που μου πρόσφερες απλόχερα
πάνω στον δίσκο του κορμιού σου.
Κάπου μου παράπεσε στο δρόμο
ο μίτος της Αριάδνης
μια δρασκελιά προτού
το γαλάζιο φως της ημέρας
γιάνει τις πληγές
που άνοιξαν στου Διγενή το αλώνι
στην πάλη σώμα με σώμα με το θεριό
και ξαναχάθηκα στον λαβύρινθο
της αβεβαιότητας και της οδύνης.
Ώ ζωογόνα δύναμη της απελπισίας
στέριωσε το αναβατόριο
του στερνού μου έρωτα
να σκαρφαλώσω
στις σκαλωσιές του οίκου της
ψηλαφώντας τον τύπο των ήλων.
Θέλω να πιστεύω
πως τα σκιρτήματα της άνοιξης
δεν μπόρεσε
να τα σκεπάσει ο χειμώνας
κάτω από δυο μέτρα μπόι
χιονισμένων δειλινών
και τα χελιδόνια θα ξανάρθουν
να μετρήσουν στο τεφτέρι μας
χίλιους στίχους
κλείνοντας σε όλους τους τόνους
το ρήμα σ αγαπώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
