| Μια καθαρη συνειδηση σερνεται τωρα,
αγκομαχα κουβαλωντας,
τα κοκκαλα των ανδρων,
που ηθελαν να ζησουν.
Ενα μπορει,
που δεν δεχτηκαν να αφησουν.
Ενα οχι,
που δεν μπορεσαν να κρατησουν.
Τα κοκκαλα αυτα,
που ακομα ψυθιριζουν αιμα,
που ακομα αιμορραγουν ελπιδες.
Και μια καθαρη συνειδηση,
που ακομα μεταφερει,
αυτα τα κοκκαλα που τα βρηκε?
Κανενας τους δεν ξερει.
Ενα ζεστο συγνωμη,
και ενα κρυο δεν πειραζει,
αυτο το κοσμο το μικρο,
ακομα τωρα μου τον βραζει.
Ακομα τωρα μου τον βραζει,
και την συνειδηση εξατμιζει,
αλλα ακομα μεταφερει,
παρολο που την βασανιζει...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|