| |
| | Η δεύτερη ευκαιρία |  | | |
Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Εφημερία με πολλά προβλήματα. Ημέρα Πρωτομαγιάς με μισή Αθήνα να έχει πάει εκδρομή και η άλλη μισή να γλεντάει και να τραυματίζεται. Και εμείς ,οι ιατροί και οι νοσηλευτές του ΚΑΤ ,να βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή αντιμετώπισης των περιστατικών. Η τριτοβάθμια περίθαλψη στην ουσία μετατρέπεται σε πρωτοβάθμια επειδή τα ενδιάμεσα ,με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν υπάρχουν στο δικό μας ΕΣΥ.
Στην αίθουσα αναζογώνησης μεταφέρθηκε ένας πολυτραυματίας (πολλαπλά κατάγματα δεξιού άνω άκρου και αμφίβολη βιωσιμότητα του άκρου, πολλαπλά θλαστικά τραύματα, προσώπου και άνω και κάτω άκρων).Όπως γίνεται πάντα πολλές ειδικότητες συγκεντρωθήκαμε στο κεφάλι του ασθενούς προσπαθώντας να βοηθήσουμε στην γρήγορη και αποτελεσματική αντιμετώπισή των προβλημάτων του. Είναι αυτές οι στιγμές που ξεχνάς και βαθμούς και ειδικότητα. Κάνεις απλώς τα άκρως απαραίτητα για να σταθεροποιηθεί η γενική του κατάσταση. Μετά απομακρύνεσαι περιμένοντας να έρθει κάποιο άλλο περιστατικό που να σχετίζεται με την ειδικότητα σου. Έτσι βρέθηκα να βοηθάω τον ορθοπεδικό που τύλιγε τα τραύματα και τοποθετούσε ένα αναπαυτικό γύψινο νάρθηκα. Βγαίνοντας από την αίθουσα με σταμάτησε ένας νεαρός για να με ρωτήσει πώς πάει ο τραυματίας .Απάντησα ότι δεν ξέρω. Δεν είχε νόημα να του εξηγήσω ότι είχανε μπλέξει πολλές ειδικότητες και δεν είχε γίνει η ιεράρχηση των κακώσεων. Εφόσον δεν ήξερα, ακόμα ,όλα τα στοιχεία της βαρύτητας του περιστατικού δεν μπορούσα να δώσω καμία πληροφορία. Άλλωστε ,εδώ και 30 χρόνια που είμαι γιατρό δεν δίνω ποτέ πληροφορίες για περιστατικά άλλων ειδικοτήτων. Σέβομαι την προσφορά τους και δεν κάνω κάτι που δεν θέλω να μου κάνουν εμένα. Δεν είμαι ξερόλας. Δεν ξέρω δεν απαντώ λέει μία ρήση όμως ήξερα ότι αν δεν θα απαντούσα θα προκαλούσα περισσότερη ταραχή στους συγγενείς. Έτσι προτίμησα να βάλω τον εαυτό μου σε μειονεκτική θέση: δεν ξέρω δεν είμαι καλή γιατρός ,παρά να φλυαρήσω λέγοντας αναλήθειες .Δεν ήθελα να δώσω λάθος πληροφορίες για τον ασθενή τους..
Προφανώς η απάντηση μου δεν άρεσε και αντί να απομακρυνθεί ο νεαρός άρχισε να με βρίζει χυδαία. Οι συγγενείς ,που ήταν δίπλα του, δεν κάνανε την παραμικρή προσπάθεια να τον συνετίσουνε .Αντέδρασα αμέσως ρωτώντας τον για τι με βρίζει. Σαν απάντηση προσπάθησε να μου ρίξει στο κεφάλι το μπουκάλι με νερό που είχε στο χέρι του. Πλέον άρχισα να τον πλησιάσω εγώ έχοντας τις πιο άγριες διαθέσεις που είχα ποτέ στην ζωή μου. Εκείνη την στιγμή δεν ήμουνα η αβοήθητη εκπρόσωπος του ασθενούς φύλου αλλά ένας περήφανος άνθρωπος που θίχτηκε και είναι έτοιμος να πεθάνει για να υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια του. Διάφοροι μπήκανε ανάμεσα μας αλλιώς θα είχαμε πιαστεί στα χέρια. Κάποιος έσπευσε να με καθησυχάσει ότι το παιδί δεν ήξερε τι έλεγε επειδή ήταν ο αδερφός του τραυματία. Συγκράτησα πάρα πολύ δύσκολα τα νεύρα μου και απομακρύνθηκα.
Πώς να ανεχτείς τέτοια συμπεριφορά; Ποια δεύτερη ευκαιρία θα δώσεις σε αυτούς τους συγγενείς ;Πώς θα καταλάβουν ότι οι γιατροί δεν είναι στην εφημερία για να τους βρίσουν και για να εκτονωθούν; Για τι δεν σέβονται τους κόπους μας;Η απόγνωση λειτουργεί σαν καταλύτης των αρνητικών στοιχείων ενός ανθρώπου; Πώς εξαφανίζεται η λογική αφήνοντας να βγουν στην επιφάνεια τέτοιες άσχημες συμπεριφορές;[Χυδαιότητες και απαράδεκτες φράσεις; Εγώ βρισκόμουνα ,κοντά στον ασθενή ,προσπαθώντας να τον βοηθήσω. Εργαζόμουνα για να σώσω την ζωή ενός ανθρώπου και εισέπραξα μόνο βρισίδια σαν να έφταιγα που είχε τραυματιστεί όταν έτρεξε με το μηχανάκι του. Για τι αντέδρασε τόσο άσχημα ο αδερφός σαν να του είχα κάνει κάτι; Τόλμησα να πω ότι δεν ξέρω. Προτίμησα να πω αυτό παρά να πω ψέματα. Όλα αυτά και τόσο άλλα κατακλύσανε το μυαλό μου κάνοντας με ,για πολλοστή φορά, να καταριέμαι που εργάζομαι σε κρατικό νοσοκομείο. Με πια όρεξη να συνεχίσω την εφημερία; Πως θα περάσει το 24ωρο μετά από τέτοιο βρισίδι; Κάθε φορά που συναντάω τέτοιες συμπεριφορές λυπάμαι για την κατάντια της ιατρικής. Στον ελλαδικό χώρο.
Σε λίγες ώρες δόθηκε η δεύτερη ευκαιρία. Ο ασθενής έκανε εισαγωγή στην κλινική μου και τον χειρούργησα. Λόγω βαρύτητας των συνυπάρχουσων κακώσεων μεταφέρθηκε στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Από τότε ενημερώνω καθημερινά τους συγγενείς για την κατάστασή του. Βλέποντας τον αδερφό συγκρατιέμαι. Η οικογένεια έκανε προσπάθεια να ζητήσει συγνώμη. Δήλωσα ότι τα λόγια περιτεύουν.Ο θυμός και η αγανάκτηση έχουνε εξαφανιστεί .Η πίκρα έμεινε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | tzenilio@gmail.com | | | |
|
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
02-05-2009 @ 02:10 | Ευγενια,μενει η πικρα λες.
Αλλα στο ΚΑΤ περισσοτερο απο οπουδηποτε αλλου,
ολοι εισαστε ηρωες και περισσοτερο σε κατασταση εφημεριας.
Τα εχω ζησει και τα ξερω.
Καποια ελαχιστα δοιηκητικα προβληματα δεν εχουν σχεση με
γιατρους και νοσηλευτες.
Κρατα λοιπον τα θετικα σχολια ολου του υπολοιπου κοσμου.
Υπαρχουν και οι ασχημες στιγμες μα αγνοησετες.
Δε θα ξεχασω ποτε πως μονο οι γιατροι του ΚΑΤ με αντιμετωπισαν σα φιλο και οχι σαν ασθενη. | | Aris4
02-05-2009 @ 06:14 | Με ολη τη σοβαροτητα σου το λεω ..................
Γεια σου ρε ηρωα !!!!!!!!! ::hug.:: ::kiss.:: ::kiss.:: | | jenny
02-05-2009 @ 06:46 | Σας ευχαριστώ για τα σχόλια σας.Καλό μήνα! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
