| |
Φυλακισμένο με κρατάς
Σαν Προμηθέα σαν Χριστό
μ’ έχεις καταδικάσει
και μ’ ένα γύπα καημό
βαθιά με κομματιάζεις
είναι σκληρό να σ’ αγαπώ
και σε, να μη σε νοιάζει
Φυλακισμένο με κρατάς
στ’ αγγελικά σου μάτια
κι’ έχω μονάχα μια καρδιά
που καίγεται τα βράδια
Δεν με λυπάσαι, δεν πονάς
για σένα τυραννιέμαι
σταμάτα να με προσπερνάς
γύρνα κι’ αγάπησε με
Απελπισμένος και τρελός
θα’ ρθω μες το σκοτάδι
έξω απ’ την πόρτα σου να δω
αν με πονάς λιγάκι
άνοιξε, μέσα για να μπω
πεθαίνω αυτό το βράδυ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
