| Ανώνυμο σχόλιο 23-03-2005
 | ʼμα την πείσεις Χρήστο...στείλε την κι από δω!!(δε νομίζω ότι θα συγκινηθεί αν της πιάσω εγώ τα γόνατα!) |  | 
| Εκάτη 23-03-2005
 | καλημέρα χρήστο! Μου άρεσε η παράκληση. Έξυπνο το θέμα, υπέροχο το λεξιλόγιο....Λευτέρωσέ με - τον πόνο θα δεχτώ.... |  | 
| επισκέπτης 23-03-2005
 | Μου αρέσει το θέμα και μου θυμίζει λίγο κάτι δικό μου, το "κλειστό παράθυρο" ..... έχω νιώσει ακριβώς έτσι γι' αυτό και με συγκινεί... |  | 
| annaΤi 23-03-2005
 | κι εμένα μου άρεσε, μόνο που με προβλημάτισες.... όταν ξεχνάς το ψυχοπόνεμα, δεν χάνει λίγο από τον σεβασμό της η κατεκτημένη πια, ελευθερία?!... Πόσο ελεύθερος είσαι, όταν δεν θυμάσαι πως κατάφερες να ελευθερωθείς?! ...χμμμ... |  | 
| χρήστος 23-03-2005
 | ναι αλλά και οι ωδίνες του τοκετού δεν ξεχνιούνται απόλυτα ʼννα... απ' ότι τουλάχιστον μου έχουν πει!! |  | 
| Γιαννόπουλος Χρίστος 23-03-2005
 | Πως να σε λευτερώσει βρε Χρήστο αφού ότι γεννιέται από αυτή την ψυχή είναι πιο σκληρό απ τις ωδίνες σου;....Ρίξε λίγο λάδι στη φωτιά...διασκέδασε λίγο.... |  | 
| Γιαννόπουλος Χρίστος 23-03-2005
 | Και για να ρίξω τελείως το επίπεδο...Αν ήσουν ανορθόγραφος πως θα την έλεγες την θεά που, με έξυπνο τρόπο, δεν μας θύμησες το όνομα της....φιλιά.... |  | 
| elli 23-03-2005
 | Πάντα θυμάσαι  τις μεγάλες ωδίνες του τοκετού, αλλά η φύση σου επιτάσσει να της λησμονάς για να ξαναγεννήσεις.! |  | 
| stigmi 23-03-2005
 | ..ειναι στην φυση μας.. ποιητη μου!!! |  | 
| Αγνή 23-03-2005
 | Περίεργες ανάγκες....Χρήστε μου. |  | 
|  |