| |
Σε βλέπω,
σαν ίσκιος ξεπροβάλεις
μέσα απ’ τα σύννεφα τις νύχτες.
Βλέπω στη ματιά σου
το βαθύ του δάσους πράσινο
κι ανταμώνω τον έρωτα,
σαν σε συναντώ το χάραμα.
Η ομίχλη τυλίγει το κορμί μου
σαν πέπλο αραχνοΰφαντο.
Καλώς όρισες λοιπόν,
εσύ που δαμάζεις ονείρατα
απείθαρχα,
εσύ που μ’ οδηγείς σε μονοπάτια που καίνε
και μοιρολογώ στοίχους πληγωμένους
χαμένους σε συμπαντικές αβύσσους.
Σ’ αναζητώ ανάμεσα
απ τούς καπνούς του τσιγάρου μου,
στην τρέλα του νου σου,
εκεί που ο άνεμος στήνει χορό
με τα κύματα της θάλασσας.
Σε χάνω στο άπειρο
και σε βρίσκω στην ψυχή μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
