| |
Με πόνεσες αλήτισσα
με πόνεσες σου λέω
με κτύπησες εκει βαθειά
που ανατέλει το πλέον
Πληγώθηκα μα στάθηκα
στα πόδια τα δικά μου
και είχα φίλο μου καλό
τον έρωτα της καρδιάς μου
Μαρμαρωμένη αγκαλιά
έμοιαζε το κορμί σου
που εκεί μέσα έδυα
κι ενοιωθα την πνοή σου
Μα μ'άφησες να αφεθώ
να φύγω μακριά σου
και τώρα νοιώθω σίγουρη
την ανάγκη να 'μαι κοντά σου
Η ανάγκη με σκοτώνει
μα η θύμιση με σώζει
κι ο πόθος να 'μαι κοντά σου
διαφεντεύει τα όνειρα μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
