| |
Μια ιστορία γραμμένη στην άμμο
μ’ αφετηρία, ένα ηλιόλουστο πρωινό.
Ο ήλιος βασιλιάς της πράξης
αγέρωχος, αγέραστος, ακμαίος
Δημιουργός και καθοδηγητής
Δίνει ζωή στο άψυχο χέρι.
Λούζει τη χρυσή ακρογιαλιά
Οι πρώτες λέξεις με πόνο ειπωμένες
Οι λέξεις αυτές, οι του δημιουργού, δημιουργία,
Λήθη θα τις καλύψει, μέχρι την αποπεράτωση,
Αρχή και τέλος της δημιουργίας αυτής.
Ταξίδι θα φύγουν καβάλα στο κύμα,
επιστροφής πορεία, άγνωστη.
Ο πρωταγωνιστής δεν θα τις θυμάται
Πάνε αυτές,...χάθηκαν
Πρώτες μικρές λέξεις. Λέξεις δημιουργικές.
Χαραγμένες για πάντα θα μείνουν στην μνήμη
Νους˙ δημιουργού
Ζωή και πάθος παίρνει το χέρι
και πάει και γράφει προτάσεις μικρές
Αλάνθαστος, πράος, ελεύθερος τόνος,
Το κύμα τις σέβεται, γελάει κι αυτό.
Χαρά και αγάπη αναβλύζουν στην θέα,
Η σκέψη ανάλαφρη φτεροπετά.
Η γνώση αρχίζει να παίζει στο νου
Πρώτος στον αγώνα να πάει ψηλά!
Παιδί με αξίες, δημιούργημα Μέγα
Που μόνο του παίρνει ζωή.
Το παίρνει το χέρι, καλό χειροπράκτη
Και συνεχίζει πλέον αυτοδημιουργεί.
Το ύφος αλλάζει, αιδημοσύνη καμία
Αυθόρμητα γράφει, αλλάζει μορφή.
Το κύμα θυμώνει και σπάει με κρότο
Μικρά βοτσαλάκια, σκορπίζουν παντού
Υπερπήδημα θέλουν, με κόπο μεγάλο
Καταφέρνει ο έφηβος και τα περνά.
Η σκέψη προτρέχει για του μακρινού μέλλοντος τα μελτέμια
Για το πώς η ιστορία σε καλούπια θα μπει
Μεγαλώνει ο νέος κι παραλία γεμίζει
Το ακρογιάλι δεν φτάνει και κάνει στροφή
Κόκκινο αίμα τρέχει απ’ το χέρι
Κι όπως στάζει αργά
Στης καρδιάς τα σοκάκια ,
Φτερουγίζει πετάει, θε’ να πάει μακριά
Σ’ ένα άλλο ακρογιάλι με δικιά του ιστορία,
Για να γίνουνε μία να πετάξουν ψηλά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
