| |
| | Η απουσία |  | | | Το όνομα που αγαπώ δεν γράφεται με πένα, παρά μονάχα στην καρδιά με μια σταγόνα αίμα.. | | |
Μοναξιάς στολίδι κουβαλάω στους ώμους μου,
το δικό σου όχι σταματάει τους δρόμους μου..
Πλέον,
μόνο ν’ αράξω μπορώ,
σ’ ένα κρεβάτι παλιό χαλασμένο,
κρατώντας τις φωτογραφίες σου γερά,
σαν παιδί πληγωμένο..
Παρόλα αυτά,
εγώ πολλά θα ήθελα να σου γράψω,
όμως δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω..
Ξέρω μόνο πως πρέπει να γράψω..
Νοέμβρης ήτανε,
όταν στο πρόσωπό σου έλαμπε η αγάπη,
όταν γλυκιά με κοίταξες και μου ‘κλεισες το μάτι,
όταν τα χείλη σου λαχτάρησαν να νοιώσουν το φιλί μου,
όταν το σώμα σου μου ζήτησε πολύ να ‘ναι μαζί μου..
Σαν μια μπαλάντα γλυκιά περνούσανε οι μήνες,
σαν δυο τραγούδια ερωτικά,
σαν ένα νιο φεγγάρι,
μέχρι που ο Απρίλης μου ξημέρωσε μια ημέρα άλλη..
Σαν ένας χρόνος φαίνεται αυτός εδώ ο μήνας,
σαν ένας χρόνος δίσεκτος γεμάτος αγωνία..
Ξύπνα ξανά στο πλάι μου τραγούδια να σου λέω,
να σου χαϊδεύω τα μαλλιά, να σε κρατώ κοντά μου,
ν’ ανοίξω πάλι τα φτερά να φύγουμε για Ευρώπη,
να ταξιδέψουμε μαζί πάλι στο όνειρό μας,
να διεκδικήσουμε γερά αυτό που ‘ναι δικό μας..
Μα σαν ευχή μου ακούστηκε κι όχι σαν μια ελπίδα,
νομίζω πως δεν γίνεται να έρθεις πάλι πίσω,
όσο εγώ κι αν προσπαθώ,
όσο και αν το θέλω,
ο χωρισμός με σκότωσε και μόνο ετούτο ξέρω..
Μη μου λες να ξεσπάσω, να ξεχάσω ό,τι ζήσαμε..
Εγώ με τις αναμνήσεις μου μπορώ και ζω..
Μόνο αυτές μου μείνανε..
Αυτές και η απουσία σου..
Μα όσο κι αν λες πως δεν μπορείς να έρθεις πάλι πίσω,
εγώ θα ελπίζω πως θα σε δω να έρχεσαι μια μέρα,
να κοιμηθώ μονάχος μου και να ξυπνήσω μαζί σου,
να μ’ αγκαλιάσεις μια στιγμή,
να γίνω η ζωή σου..
Τι Γολγοθάς είναι αυτός κι ας έχω καταλάβει,
να σε ξεχάσω δεν μπορώ κι ας έχει πια χαράξει..
Στο Γολγοθά μου αυτόν,
μοναξιάς στολίδι κουβαλάω στους ώμους μου,
μια πέτρα χαλαζία που οδηγεί τους φόβους μου,
ένα διαμάντι κόκκινο, λίγος χρυσός κι ασήμι,
να με φέρνουν ξανά στην πόρτα σου..
Την απουσία σου κρέμασα πάλι στο λαιμό μου,
διότι ό,τι αγάπησα πολύ θέλω να ‘ναι δικό μου,
διότι ό,τι λαχτάρησα πολύ θέλω μεσ’ τη ζωή μου,
διότι ό,τι μου έλειψε πολύ θέλω κοντά μου να ‘ρθει,
να ξημερώσει μια βραδιά και να με αγκαλιάσει..
Έτσι κι εγώ θα προσπαθώ, θα περιμένω εσένα,
διότι το όνομά σου το γλυκό δεν γράφεται με πένα,
ούτε μένει στα χαρτιά που ίσως να λένε ψέμα..
Γράφεται μονάχα στην καρδιά,
με μια σταγόνα αίμα..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | 1/11/2006 | | | |
|
χρηστος καραμανος
10-05-2009 @ 07:51 | Έτσι κι εγώ θα προσπαθώ, θα περιμένω εσένα,
διότι το όνομά σου το γλυκό δεν γράφεται με πένα,
ούτε μένει στα χαρτιά που ίσως να λένε ψέμα..
Γράφεται μονάχα στην καρδιά,
με μια σταγόνα αίμα..
ΩΡΑΙΟ!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | panta smile
10-05-2009 @ 09:07 | teleiooooooooo!!!!!!!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
