| |
Κουράγιο μάτια μου, γείρε κι ονειρέψου
Γίνε στη θάλασσα καράβι που σαλπάρει
Ταξίδεψε με μεσ' την άγνωστη πλευρά σου
Και πάμε βόλτες μεθυσμένοι στο φεγγάρι
Τίποτα πλέον βρώμικο μη σε αγγίζει
Μια ψευδαίσθηση ο κόσμος κι ας πονά
Κάνε Κουράγιο και η θλίψη ας γεννήσει
Πάνω στην πλάτη σου δυο γαλανά φτερά
Τότε θα δεις ότι τααστερια είναι κοντα σου
Κι ότι η ψυχη σου είναι δεντρο στη βροχη
Τα ονειρα σου είναι του κοσμου και δικα σου
Κι ότι η λυπη είν' κι αυτή μια γιορτη
Ξεχασε όλα αυτά που νομιζες δικα σου
Το παντα πεθανε μαζι με το ποτε
Τον κοσμο κρατησε σφιχτα στην αγκαλια σου
Κι αν με αγκαθια στολιστει αγαπα με
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
